Odmiana imienia Grażunia przez przypadki

Grażunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Grażunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Grażuni

Celownik
(komu? czemu?):Grażuni

Biernik
(kogo? co?):Grażunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Grażunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Grażuni

Wołacz
(hej!):Grażuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GrażuniaGrażunia nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Grażunia.
Ja i Grażunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Na drugie imię mam Grażunia.
Co robi Grażunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GrażuniSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Grażuni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Grażuni.
Postanowiłam zadzwonić do Grażuni i chłopaków.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Grażuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Grażuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
GrażuniDzięki Grażuni święta nabrały nowego wymiaru.
Musiałam się zwierzyć Grażuni.
Dzięki Grażuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Rozalia z troską przyglądała się Grażuni.
Mama przyznała rację Grażuni.

Biernik:
(kogo? co?)
GrażunięChwyciła Grażunię za rękaw płaszcza.
Patrzy na Grażunię wyczekująco.
Spojrzał na Grażunię z zaciekawieniem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Grażunię.
Doprowadził tym Grażunię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GrażuniąAle można sobie zrobić zdjęcie z Grażunią.
Obie z Grażunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Siedzieliśmy z Grażunią na kanapie.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Grażunią.
Byliśmy z Grażunią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GrażuniArtykuł o Grażuni wywołał burzę w mediach.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Grażuni.
Dyskutuję o Grażuni.
Kiedyś chciałam napisać o Grażuni.
Dziś napiszę o Grażuni.

Wołacz:
(hej!)
GrażuniuDobry wieczór Grażuniu!
Gdzie jesteś Grażuniu!?
Cześć Grażuniu!
Dziękuję Grażuniu za rozmowę!
Grażuniu! Wróć do mnie!