Jak odmienić imię Grażunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Grażunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Grażunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Grażunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Grażuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Grażuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Grażunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Grażunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Grażuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Grażuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Grażunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Grażunia przez przypadki.