Odmiana imienia Gino przez przypadki

Gino imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gino

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gina

Celownik
(komu? czemu?):Ginowi

Biernik
(kogo? co?):Gina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ginem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ginie

Wołacz
(hej!):Gino!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GinoAutorem artykułu jest Gino.
Dobrze, że Gino grzecznie śpi.
Gino wraca do domu.
W domu Gino często urządza rodzicom pokazy mody.
Gino odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GinaPóki co dodaję zdjęcia Gina z wakacji.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Gina.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Gina.
Na korytarzu blisko pokoju Gina stało kilka osób.
Pożyczę od Gina samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
GinowiTym razem nie damy Ginowi dojść do głosu.
Tego Ginowi było już za wiele.
Przyglądam się Ginowi.
Co tej Ginowi po głowie chodzi?
Zaproponowałem Ginowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
GinaPrzed wejściem spotkaliśmy Gina.
Patrzył na Gina wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Gina przekonana, że zacznie mówić dalej.
Doprowadził tym Gina do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Gina i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GinemRazem z Ginem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Obie z Ginem postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Ginem.
Byliśmy z Ginem na jarmarku.
Oboje z Ginem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GinieMyślał o Ginie i o swoim życiu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Ginie.
Zapraszam na film dokumentalny o Ginie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ginie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Ginie.

Wołacz:
(hej!)
GinoDziękuję Gino za rozmowę!
Cześć Gino!
Gdzie jesteś Gino!?
Dzień dobry Gino!
Gino! Gdzie jesteś?