Odmiana imienia Gineczko przez przypadki

Gineczko imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gineczko

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gineczka

Celownik
(komu? czemu?):Gineczkowi

Biernik
(kogo? co?):Gineczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gineczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gineczku

Wołacz
(hej!):Gineczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GineczkoJeśli jednak przegrasz, Gineczko zostaje z nami.
Ma na imię Gineczko.
Ja i Gineczko nie wiedziałyśmy, co robić.
Gineczko nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Gineczko.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GineczkaTym razem prezentujemy wystawę Gineczka.
Jadę do Gineczka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Gineczka.
Uroda Gineczka miała potężną moc.
W sobotę są urodziny Gineczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
GineczkowiGineczkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Gineczkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Gineczkowi.
Dzięki Gineczkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Gineczkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
GineczkaPożegnali w końcu Gineczka i wyszli razem.
Przeprosiłam Gineczka i poszłam dalej.
Spojrzałam na Gineczka w wymownym geście.
Gineczka znalazłam w recepcji hotelu.
Patrzy na Gineczka wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GineczkiemRazem z Gineczkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Gineczkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Sprzątam pokój razem z Gineczkiem.
Zostaliśmy z Gineczkiem w salonie sami.
Obie z Gineczkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GineczkuPowiedz mi, co myślisz o Gineczku.
W powrotnej drodze myślał o Gineczku.
A o Gineczku to i słowa rzec nie umiał.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Gineczku.
Hipnotyzująca powieść o Gineczku i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
GineczkuCześć Gineczku!
Gineczku! Uważaj!
Dzień dobry Gineczku!
Dziękuję Gineczku za rozmowę!
Hej Gineczku!