Odmiana imienia Genusia przez przypadki

Genusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Genusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Genusi

Celownik
(komu? czemu?):Genusi

Biernik
(kogo? co?):Genusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Genusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Genusi

Wołacz
(hej!):Genusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GenusiaW domu Genusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Genusia grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Genusia umiera.
Jak już wiecie mam na imię Genusia.
Jeśli jednak przegrasz, Genusia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GenusiBardzo podoba mi się wypracowanie Genusi.
W słuchawce usłyszałam głos Genusi.
W domu babci Genusi od zawsze stał stary zegar.
Przed domem Genusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Serce Genusi stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
GenusiDaję Genusi, to co najlepsze we mnie.
Napisałem wiersz dzięki Genusi.
Genusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Genusi święta nabrały nowego wymiaru.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Genusi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
GenusięGenusię zaczęło to nieco irytować.
Przed sesją zapytałam Genusię co lubi.
Spotkałam Genusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Podchodzi, całuje Genusię i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Genusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GenusiąZginął w pojedynku z Genusią.
Razem z Genusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Tym razem korespondowałam z Genusią.
Oboje z Genusią wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Genusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GenusiMyślał o Genusi i o swoim życiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Genusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Genusi.
Przez chwilę pomyślałam o Genusi.
Nie wspomniałem na początku o Genusi.

Wołacz:
(hej!)
GenusiuGdzie jesteś Genusiu!?
Dzień dobry Genusiu!
Dobranoc Genusiu!
Cześć Genusiu!
Genusiu! Gdzie jesteś?