Jak odmienić imię Genusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Genusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Genusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Genusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Genusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Genusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Genusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Genusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Genusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Genusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Genusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Genusia przez przypadki.