Odmiana imienia Franczesunia przez przypadki

Franczesunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Franczesunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Franczesuni

Celownik
(komu? czemu?):Franczesuni

Biernik
(kogo? co?):Franczesunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Franczesunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Franczesuni

Wołacz
(hej!):Franczesuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FranczesuniaFranczesunia tego nie widzi.
Co robi Franczesunia?
Franczesunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Franczesunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Jak już wiecie mam na imię Franczesunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FranczesuniMuszę pochwalić pomysł Franczesuni.
Od razu zobaczyła ich mama Franczesuni.
Jadę do Franczesuni.
Postawa Franczesuni była zupełnie inna.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Franczesuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
FranczesuniChciałam szybko pochwalić się Franczesuni.
Zerwał jabłko i podał je Franczesuni.
Oddaję Franczesuni list.
Franczesuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Franczesuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
FranczesunięOdprowadziłam Franczesunię do wyjścia.
Sierżant wpatrywał się w Franczesunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Obserwuję Franczesunię bardzo uważnie.
Zdjęcie przesłane przez Franczesunię.
Widziałem dzisiaj Franczesunię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FranczesuniąJadę z Franczesunią na dyskotekę.
Refleksyjnie po spotkaniu z Franczesunią.
Jadę na wycieczkę razem z Franczesunią.
Zostanę tu tylko z Franczesunią i chłopakami.
Wymyśliłam z Franczesunią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FranczesuniMyślał o Franczesuni i o swoim życiu.
Ten wiersz jest o Franczesuni.
Dyskutuję o Franczesuni.
Wszyscy dyskutują o Franczesuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Franczesuni.

Wołacz:
(hej!)
FranczesuniuDzień dobry Franczesuniu!
Cześć Franczesuniu!
Dobry wieczór Franczesuniu!
Dziękuję Franczesuniu za rozmowę!
Franczesuniu! Uważaj!