Odmiana imienia Fotynka przez przypadki

Fotynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fotynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fotynki

Celownik
(komu? czemu?):Fotynce

Biernik
(kogo? co?):Fotynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fotynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fotynce

Wołacz
(hej!):Fotynko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FotynkaFotynka ma katar i źle się czuje.
Fotynka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś Fotynka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Fotynka z lasu.
Fotynka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FotynkiRodzina Fotynki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Fotynki.
Na korytarzu blisko pokoju Fotynki stało kilka osób.
Tata Fotynki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Fotynki.

Celownik:
(komu? czemu?)
FotynceZerwał jabłko i podał je Fotynce.
Daję Fotynce, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Fotynce mamy kolejny artykuł po polsku.
Ja na pewno przekaże swój procent Fotynce.
Coś muszę Fotynce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
FotynkęPostaram się namówić Fotynkę na spacer.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Fotynkę.
Fotynkę znalazłam w recepcji hotelu.
Przed sesją zapytałam Fotynkę co lubi.
Spojrzałam na Fotynkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FotynkąPracuję razem z Fotynką.
A sytuacja z Fotynką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zostaliśmy z Fotynką w salonie sami.
Razem z Fotynką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Fotynką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FotynceZastanawiam się czy powiedzieć mami o Fotynce.
Hipnotyzująca powieść o Fotynce i płatnym mordercy.
A o Fotynce to i słowa rzec nie umiał.
Warto także pomyśleć chwilę o Fotynce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Fotynce.

Wołacz:
(hej!)
FotynkoWitaj Fotynko!
Dzień dobry Fotynko!
Hej Fotynko!
Dobranoc Fotynko!
Fotynko! Gdzie jesteś?