Odmiana imienia Fotyna przez przypadki

Fotyna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fotyna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fotyny

Celownik
(komu? czemu?):Fotynie

Biernik
(kogo? co?):Fotynę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fotyną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fotynie

Wołacz
(hej!):Fotyno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FotynaJa i Fotyna nie wiedziałyśmy, co robić.
Dla mnie było już jasne, ze Fotyna umiera.
Dobrze, że Fotyna grzecznie śpi.
Fotyna nie umie śpiewać.
Fotyna ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FotynyProsimy o pomoc dla Fotyny.
Rodzina Fotyny wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Dziadek Fotyny w tym czasie miał chorą rękę.
Piszę list do Fotyny.
Postanowiłam zadzwonić do Fotyny i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
FotynieDopiero teraz zrozumiałem, że Fotynie coś się stało.
Fotynie wpadły w ucho słowa piosenki.
Kupiłem Fotynie magnes na lodówkę.
Co tej Fotynie po głowie chodzi?
Mam nadzieję, że Fotynie również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
FotynęSpojrzała na Fotynę jeszcze raz.
Podchodzi, całuje Fotynę i idzie do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Fotynę.
Fotynę znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałem znacząco na Fotynę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FotynąSiedzieliśmy z Fotyną na ławce w parku.
Oboje z Fotyną wybuchliśmy śmiechem.
Pracuję z Fotyną.
Zostaliśmy z Fotyną w salonie sami.
Śpiewam z Fotyną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FotynieWspominam o Fotynie.
Myślałam cały czas tylko o Fotynie.
No a teraz trochę więcej o Fotynie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Fotynie.
Śpiewam o Fotynie.

Wołacz:
(hej!)
FotynoDziękuję Fotyno za rozmowę!
Witaj Fotyno!
Fotyno! Uważaj!
Fotyno! Wróć do mnie!
Hej Fotyno!