Odmiana imienia Flawinka przez przypadki

Flawinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Flawinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Flawinki

Celownik
(komu? czemu?):Flawince

Biernik
(kogo? co?):Flawinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Flawinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Flawince

Wołacz
(hej!):Flawinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FlawinkaAutorem artykułu jest Flawinka.
Gdzie jest Flawinka?
Jeśli jednak przegrasz, Flawinka zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Flawinka.
Flawinka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FlawinkiSzkoda że Flawinki prawie że w ogóle nie ma.
Postanowiłam zadzwonić do Flawinki.
Nie lubię Flawinki.
Tym razem prezentujemy wystawę Flawinki.
Rodzina Flawinki zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
FlawinceFlawince włosy stanęły dęba na głowie.
Zaproponowałem Flawince dwa tematy.
Flawince oczy błyszczą.
Zszedłem z drogi Flawince i usiadłem w fotelu.
Opowiadam Flawince o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
FlawinkęFlawinkę znalazłam w recepcji hotelu.
Patrzył na Flawinkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Flawinkę w wymownym geście.
Flawinkę zaświerzbiały ręce.
Spojrzałem znacząco na Flawinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FlawinkąZostaliśmy z Flawinką w salonie sami.
Obie z Flawinką postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój razem z Flawinką.
Zobacz wywiad z Flawinką oraz innymi uczestnikami finału.
Śpiewam z Flawinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FlawinceNie wspomniałem na początku o Flawince.
Przynajmniej tak myślał tata o Flawince.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Flawince.
Dyskutuję o Flawince.
Na koniec parę słów o Flawince.

Wołacz:
(hej!)
FlawinkoGdzie jesteś Flawinko!?
Cześć Flawinko!
Dobry wieczór Flawinko!
Dzień dobry Flawinko!
Hej Flawinko!