Odmiana imienia Flawiana przez przypadki

Flawiana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Flawiana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Flawiany

Celownik
(komu? czemu?):Flawianie

Biernik
(kogo? co?):Flawianę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Flawianą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Flawianie

Wołacz
(hej!):Flawiano!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FlawianaJutro Flawiana wyjdzie ze szpitala.
Flawiana wraca do domu.
Flawiana nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Flawiana.
Jeśli jednak przegrasz, Flawiana zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FlawianyPrzedwczoraj były urodziny Flawiany.
Przez cały dzień czułam wzrok Flawiany na sobie.
Nie ma Flawiany.
Rodzina Flawiany wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przed sobą ujrzałam rękę Flawiany.

Celownik:
(komu? czemu?)
FlawianieDzięki Flawianie mamy kolejny artykuł po polsku.
Kupiłem Flawianie magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Flawianie.
Korzysta z okazji, by wyznać Flawianie miłość.
Słoik z kawą wyleciał Flawianie z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
FlawianęSierżant wpatrywał się w Flawianę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Na Flawianę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Flawianę i uśmiechnął się.
Spojrzał na Flawianę z zaciekawieniem.
Oszołomienie spadło teraz na Flawianę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FlawianąRefleksyjnie po spotkaniu z Flawianą.
Ja z Flawianą chcemy się przebrać za wampiry.
Rozmawiam z Flawianą.
Siedzieliśmy z Flawianą na kanapie.
Karolina miała się spotkać z Flawianą przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FlawianieW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Flawianie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Flawianie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Flawianie.
Przygotowuje książkę o Flawianie.
No a teraz trochę więcej o Flawianie.

Wołacz:
(hej!)
FlawianoFlawiano! Uważaj!
Gdzie jesteś Flawiano!?
Dobry wieczór Flawiano!
Dziękuję Flawiano za rozmowę!
Dzień dobry Flawiano!