Odmiana imienia Finanuś przez przypadki

Finanuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Finanuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Finanusia

Celownik
(komu? czemu?):Finanusiowi

Biernik
(kogo? co?):Finanusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Finanusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Finanusiu

Wołacz
(hej!):Finanusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FinanuśMam na imię Finanuś.
Finanuś wraca do domu.
Gdzie jest Finanuś?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Finanuś.
Finanuś nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FinanusiaZaproszenia na urodziny Finanusia są gotowe.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Finanusia.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Finanusia.
Piszę list do Finanusia.
Finanusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
FinanusiowiOczywiście każdy przyzna rację Finanusiowi.
Powiedz wszystkim i Finanusiowi, że nic mi nie jest.
Daję Finanusiowi, to co najlepsze we mnie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Finanusiowi.
Nie wiem, co powiedzieć Finanusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
FinanusiaPatrzył na Finanusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Odprowadziłam Finanusia do wyjścia.
Pożegnali w końcu Finanusia i wyszli razem.
Przeprosiłam Finanusia i poszłam dalej.
Sierżant wpatrywał się w Finanusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FinanusiemObie z Finanusiem postawiłyśmy na zmiany.
Jadę z Finanusiem na dyskotekę.
Razem z Finanusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Finanusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Refleksyjnie po spotkaniu z Finanusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FinanusiuTen wiersz jest o Finanusiu.
Śpiewam o Finanusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Finanusiu.
Czasami myślę sobie o Finanusiu.
Wspominam o Finanusiu.

Wołacz:
(hej!)
FinanusiuDzień dobry Finanusiu!
Dobranoc Finanusiu!
Dziękuję Finanusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Finanusiu!
Finanusiu! Gdzie jesteś?