Odmiana imienia Finan przez przypadki

Finan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Finan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Finana

Celownik
(komu? czemu?):Finanowi

Biernik
(kogo? co?):Finana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Finanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Finanie

Wołacz
(hej!):Finanie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FinanJutro Finan wyjdzie ze szpitala.
Finan nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Finan zostaje z nami.
Finan odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Finan ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FinanaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Finana.
W sobotę są urodziny Finana.
Jadę do Finana.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Finana.
Najbardziej polubiłam ojca Finana.

Celownik:
(komu? czemu?)
FinanowiTego Finanowi było już za wiele.
Opowiedziałam Finanowi o przykrości która mnie spotkała.
Kupiłem Finanowi magnes na lodówkę.
Zerwał jabłko i podał je Finanowi.
Dzięki Finanowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
FinanaPodchodzi, całuje Finana i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Finana.
Widziałem dzisiaj Finana z mojej klasy.
O jego personalia miałam spytać Finana prywatnie.
Patrzył na Finana z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FinanemOboje z Finanem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Finanem.
Wymyśliłam z Finanem nową zabawę.
Ja z Finanem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Oboje z Finanem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FinanieA przecież nikt inaczej o Finanie nie pisał.
Rozmawiam o Finanie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Finanie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Finanie.
Przygotowuje książkę o Finanie.

Wołacz:
(hej!)
FinanieGdzie jesteś Finanie!?
Dziękuję Finanie za rozmowę!
Finanie! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Finanie!
Witaj Finanie!