Odmiana imienia Februsia przez przypadki

Februsia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Februsia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Februsi

Celownik
(komu? czemu?):Februsi

Biernik
(kogo? co?):Februsię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Februsią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Februsi

Wołacz
(hej!):Februsiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FebrusiaJutro Februsia wyjdzie ze szpitala.
Februsia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
W domu Februsia często urządza rodzicom pokazy mody.
Februsia tego nie widzi.
Za chwilę wróci Februsia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FebrusiNie mogę się otrząsnąć po odejściu Februsi.
Przyglądałam się dłoniom Februsi.
W sobotę są urodziny Februsi.
Szukałem linków do strony Februsi.
Zbieramy na nowy wózek dla Februsi.

Celownik:
(komu? czemu?)
FebrusiMam nadzieję, że Februsi również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Februsi.
Februsi wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Februsi.
Co tej Februsi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
FebrusięWidziałem dzisiaj Februsię z mojej klasy.
Februsię znalazłam w recepcji hotelu.
Februsię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Februsię.
Chwyciła Februsię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FebrusiąWymyśliłam z Februsią nową zabawę.
Zostaliśmy z Februsią w salonie sami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Februsią.
A sytuacja z Februsią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Februsią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FebrusiNa pewno słyszałyście o Februsi.
Mowa oczywiście o Februsi.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Februsi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Februsi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Februsi.

Wołacz:
(hej!)
FebrusiuFebrusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Februsiu!
Februsiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Februsiu za rozmowę!
Witaj Februsiu!