Odmiana imienia Faustulka przez przypadki

Faustulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Faustulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Faustulki

Celownik
(komu? czemu?):Faustulce

Biernik
(kogo? co?):Faustulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Faustulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Faustulce

Wołacz
(hej!):Faustulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FaustulkaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Faustulka.
Za chwilę wróci Faustulka z lasu.
Dobrze, że Faustulka grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Faustulka.
Dla mnie było już jasne, ze Faustulka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FaustulkiPostanowiłam zadzwonić do Faustulki i chłopaków.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Faustulki.
Póki co dodaję zdjęcia Faustulki z wakacji.
Postawa Faustulki była zupełnie inna.
Rodzina Faustulki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
FaustulceNapisałem wiersz dzięki Faustulce.
Faustulce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Nie wiem, co powiedzieć Faustulce.
Daję Faustulce, to co najlepsze we mnie.
Zaproponowałem Faustulce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
FaustulkęSpoglądam na Faustulkę.
Chwyciła Faustulkę za rękaw płaszcza.
Przyniesiona przez Faustulkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kacper patrzył na Faustulkę ze zdumieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Faustulkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FaustulkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Faustulką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Faustulką.
Razem z Faustulką zrobiłyśmy obiad.
Dorota spotkała się z Faustulką.
Razem z Faustulką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FaustulceZapraszam na film dokumentalny o Faustulce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Faustulce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Faustulce.
Dobrze, że wspomniałeś o Faustulce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Faustulce.

Wołacz:
(hej!)
FaustulkoFaustulko! Gdzie jesteś?
Faustulko! Uważaj!
Witaj Faustulko!
Cześć Faustulko!
Dobry wieczór Faustulko!