Odmiana imienia Fausta przez przypadki

Fausta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fausta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fausty

Celownik
(komu? czemu?):Fauście

Biernik
(kogo? co?):Faustę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Faustą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fauście

Wołacz
(hej!):Fausto!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Fausty

Dopełniacz
(kogo? czego?):Faust

Celownik
(komu? czemu?):Faustom

Biernik
(kogo? co?):Fausty

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Faustami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Faustach

Wołacz
(hej!):Fausty!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FaustaMam na imię Fausta.
Fausta nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Fausta.
Fausta nie umie grać na gitarze.
Fausta chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FaustyNa korytarzu blisko pokoju Fausty stało kilka osób.
Wysyłam list do Fausty.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Fausty.
Postawa Fausty była zupełnie inna.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Fausty.

Celownik:
(komu? czemu?)
FauścieDzięki Fauście święta nabrały nowego wymiaru.
Mama przyznała rację Fauście.
Dzięki Fauście mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Fauście oczy błyszczą.
Nie wiem, co powiedzieć Fauście.

Biernik:
(kogo? co?)
FaustęPoszłam dalej i wtedy poznałam Faustę.
Chwyciła Faustę za rękaw płaszcza.
Patrzył na Faustę z pełnym zgrozy podziwem.
Pożegnali w końcu Faustę i wyszli razem.
Spojrzał na Faustę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FaustąPracuję z Faustą.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Faustą.
Oboje z Faustą kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Faustą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Siedzieliśmy z Faustą na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FauściePamiętam o Fauście.
Wczoraj wspomniałam o Fauście z moim tatą.
Myślałam cały czas tylko o Fauście.
Kiedyś tam chciałam napisać o Fauście.
Nie wspomniałem na początku o Fauście.

Wołacz:
(hej!)
FaustoDziękuję Fausto za rozmowę!
Fausto! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Fausto!
Hej Fausto!
Fausto! Gdzie jesteś?