Odmiana imienia Ewuleńka przez przypadki

Ewuleńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewuleńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewuleńce

Celownik
(komu? czemu?):Ewuleńkę

Biernik
(kogo? co?):Ewuleńko

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewuleńką

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwuleńkaZa chwilę wróci Ewuleńka z lasu.
Gdzie jest Ewuleńka?
Dopiero do mnie dotarło, że Ewuleńka już tu jest.
Co robi Ewuleńka?
Ja i Ewuleńka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwuleńcePostawa Ewuleńce była zupełnie inna.
Od razu zobaczyła ich mama Ewuleńce.
Rodzina Ewuleńce wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Szkoda że Ewuleńce prawie że w ogóle nie ma.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Ewuleńce.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwuleńkęOddaję Ewuleńkę list.
Kto wie, może Ewuleńkę wyjdzie do na dobre.
Ewuleńkę wpadły w ucho słowa piosenki.
Ewuleńkę włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Ewuleńkę.

Biernik:
(kogo? co?)
EwuleńkoOszołomienie spadło teraz na Ewuleńko i na moment odebrało mu wigor.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ewuleńko.
W końcu obudzili Ewuleńko, żeby ich ratował.
Podchodzi, całuje Ewuleńko i idzie do wyjścia.
Chwyciła Ewuleńko za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
Przez chwilę oboje z patrzyli na siebie.
Wczoraj wracamy z od lekarza.
Oboje z wybuchliśmy śmiechem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwuleńkąMamrotał coś o Ewuleńką, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętajmy o Ewuleńką i jej rodzinie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ewuleńką.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Ewuleńką.
Artykuł o Ewuleńką wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
Gdzie jesteś !?
! Uważaj!
Dziękuję za rozmowę!
Cześć !
Dzień dobry !