Odmiana imienia Ewula przez przypadki

Ewula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewuli

Celownik
(komu? czemu?):Ewuli

Biernik
(kogo? co?):Ewulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewuli

Wołacz
(hej!):Ewulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwulaEwula chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Ewula.
Dla mnie było już jasne, ze Ewula umiera.
Moje drugie imię to właśnie Ewula.
Ewula chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwuliTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ewuli.
Postawa Ewuli była zupełnie inna.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Ewuli.
Rozalia podeszła do Ewuli.
Muszę pochwalić pomysł Ewuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwuliPowiedz wszystkim i Ewuli, że nic mi nie jest.
Tym razem nie damy Ewuli dojść do głosu.
Napisałem wiersz dzięki Ewuli.
Rozalia z troską przyglądała się Ewuli.
Musiałam się zwierzyć Ewuli.

Biernik:
(kogo? co?)
EwulęKawę kupioną przez Ewulę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ewulę bardzo przyjaźnie.
Patrzę na Ewulę i nic nie rozumiem.
W końcu obudzili Ewulę, żeby ich ratował.
Patrzy na Ewulę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwuląDwa dni temu miałam z Ewulą śmieszną przygodę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ewulą.
Kasia z Ewulą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Wczoraj wracamy z Ewulą od lekarza.
Obie z Ewulą miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwuliKilka słów od autora materiału o Ewuli.
Zapraszam na film dokumentalny o Ewuli.
W powrotnej drodze myślał o Ewuli.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ewuli.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Ewuli.

Wołacz:
(hej!)
EwuloGdzie jesteś Ewulo!?
Dobry wieczór Ewulo!
Ewulo! Uważaj!
Cześć Ewulo!
Ewulo! Gdzie jesteś?