Odmiana imienia Eweczka przez przypadki

Eweczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eweczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eweczki

Celownik
(komu? czemu?):Eweczce

Biernik
(kogo? co?):Eweczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eweczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eweczce

Wołacz
(hej!):Eweczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EweczkaEweczka wraca do domu.
Eweczka tego nie widzi.
Jutro Eweczka wyjdzie ze szpitala.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Eweczka.
Na drugie imię mam Eweczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EweczkiW domu babci Eweczki od zawsze stał stary zegar.
Wysyłam list do Eweczki.
Tata Eweczki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie ma Eweczki.
Przed domem Eweczki zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
EweczceOpowiadam Eweczce o swoich zainteresowaniach.
Słoik z kawą wyleciał Eweczce z rąk.
Tego Eweczce było już za wiele.
Proszę Eweczce nie dokuczać!
Dzięki Eweczce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
EweczkęOdprowadziłam Eweczkę do wyjścia.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Eweczkę.
Na Eweczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spotkałam Eweczkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przyniesiona przez Eweczkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EweczkąJadę z Eweczką na dyskotekę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Eweczką.
Ja z Eweczką chcemy się przebrać za wampiry.
Tym razem korespondowałam z Eweczką.
Razem z Eweczką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EweczceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Eweczce.
Przez chwilę pomyślałam o Eweczce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Eweczce.
Wczoraj wspomniałam o Eweczce z moim tatą.
Przygotowuje książkę o Eweczce.

Wołacz:
(hej!)
EweczkoDobry wieczór Eweczko!
Dobranoc Eweczko!
Dzień dobry Eweczko!
Eweczko! Uważaj!
Eweczko! Wróć do mnie!