Odmiana imienia Ewciunia przez przypadki

Ewciunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewciunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewciuni

Celownik
(komu? czemu?):Ewciuni

Biernik
(kogo? co?):Ewciunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewciunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewciuni

Wołacz
(hej!):Ewciuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwciuniaMam na imię Ewciunia.
W domu Ewciunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Ewciunia.
Ewciunia nie umie grać na gitarze.
Ewciunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwciuniBardzo podoba mi się wypracowanie Ewciuni.
Od razu zobaczyła ich mama Ewciuni.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Ewciuni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Ewciuni.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Ewciuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwciuniEwciuni włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Ewciuni.
Dzięki Ewciuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiadam Ewciuni o swoich zainteresowaniach.
Daję Ewciuni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
EwciunięPrzeprosiłam Ewciunię i poszłam dalej.
Patrzę na Ewciunię i nic nie rozumiem.
Doprowadził tym Ewciunię do stanu bliskiego apopleksji.
Lubię Ewciunię.
Spotkałam Ewciunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwciuniąRazem z Ewciunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Kasia z Ewciunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Byliśmy z Ewciunią na jarmarku.
Idę na spacer z Ewciunią.
Tym razem korespondowałam z Ewciunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwciuniKiedyś tam chciałam napisać o Ewciuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ewciuni.
Myślałam cały czas tylko o Ewciuni.
Śpiewam o Ewciuni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Ewciuni.

Wołacz:
(hej!)
EwciuniuCześć Ewciuniu!
Ewciuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Ewciuniu!
Dobranoc Ewciuniu!
Witaj Ewciuniu!