Odmiana imienia Ewciulka przez przypadki

Ewciulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ewciulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ewciulki

Celownik
(komu? czemu?):Ewciulce

Biernik
(kogo? co?):Ewciulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ewciulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ewciulce

Wołacz
(hej!):Ewciulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EwciulkaDla mnie było już jasne, ze Ewciulka umiera.
Ewciulka nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Ewciulka z lasu.
Ewciulka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ewciulka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EwciulkiRodzina Ewciulki zginęła w wypadku samochodowym.
Postawa Ewciulki była zupełnie inna.
Przyglądałam się dłoniom Ewciulki.
Postanowiłam zadzwonić do Ewciulki i chłopaków.
Wysyłam list do Ewciulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EwciulceTym razem nie damy Ewciulce dojść do głosu.
Dzięki Ewciulce święta nabrały nowego wymiaru.
Ewciulce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zaproponowałem Ewciulce dwa tematy.
Opowiadam Ewciulce o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
EwciulkęSpojrzał na Ewciulkę z zaciekawieniem.
Podchodzi, całuje Ewciulkę i idzie do wyjścia.
Oszołomienie spadło teraz na Ewciulkę i na moment odebrało mu wigor.
Przed sesją zapytałam Ewciulkę co lubi.
Ewciulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EwciulkąSiedzieliśmy z Ewciulką na kanapie.
Oboje z Ewciulką wybuchliśmy śmiechem.
Karolina miała się spotkać z Ewciulką przed szkołą.
Razem z Ewciulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ewciulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EwciulceA przecież nikt inaczej o Ewciulce nie pisał.
Bardzo fajny blog o Ewciulce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Ewciulce.
Rozmawiam o Ewciulce.
Mowa oczywiście o Ewciulce.

Wołacz:
(hej!)
EwciulkoEwciulko! Gdzie jesteś?
Ewciulko! Uważaj!
Dziękuję Ewciulko za rozmowę!
Ewciulko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Ewciulko!?