Odmiana imienia Eunisia przez przypadki

Eunisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eunisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eunisi

Celownik
(komu? czemu?):Eunisi

Biernik
(kogo? co?):Eunisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eunisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eunisi

Wołacz
(hej!):Eunisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EunisiaMam na imię Eunisia.
Jak już wiecie mam na imię Eunisia.
Za chwilę wróci Eunisia z lasu.
Eunisia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Eunisia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EunisiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Eunisi słychać.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Eunisi.
Zostało sto dni do narodzin Eunisi.
Prosimy o pomoc dla Eunisi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Eunisi.

Celownik:
(komu? czemu?)
EunisiNapisałem wiersz dzięki Eunisi.
Zaproponowałem Eunisi dwa tematy.
Korzysta z okazji, by wyznać Eunisi miłość.
Eunisi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Proszę Eunisi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
EunisięEunisię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Eunisię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałam na Eunisię w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Eunisię.
W Eunisię nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EunisiąZakończyliśmy edycję kwietniową z Eunisią.
Ja z Eunisią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Sprzątam pokój razem z Eunisią.
Przez chwilę oboje z Eunisią patrzyli na siebie.
Weekend spędzony z Eunisią był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EunisiArtykuł o Eunisi wywołał burzę w mediach.
Kiedyś chciałam napisać o Eunisi.
Myślałam cały czas tylko o Eunisi.
Pamiętam o Eunisi.
W powrotnej drodze myślał o Eunisi.

Wołacz:
(hej!)
EunisiuWitaj Eunisiu!
Dobry wieczór Eunisiu!
Dobranoc Eunisiu!
Eunisiu! Gdzie jesteś?
Eunisiu! Wróć do mnie!