Odmiana imienia Eudokusia przez przypadki

Eudokusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eudokusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eudokusi

Celownik
(komu? czemu?):Eudokusi

Biernik
(kogo? co?):Eudokusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eudokusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eudokusi

Wołacz
(hej!):Eudokusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EudokusiaEudokusia nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Eudokusia umiera.
Mam na imię Eudokusia.
Gdzie jest Eudokusia?
Ja i Eudokusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EudokusiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Eudokusi.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Eudokusi.
Eudokusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przyglądałam się dłoniom Eudokusi.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Eudokusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
EudokusiOczywiście każdy przyzna rację Eudokusi.
Eudokusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Napisałem wiersz dzięki Eudokusi.
Od początku próbujemy pomóc Eudokusi.
Oddaję Eudokusi list.

Biernik:
(kogo? co?)
EudokusięSierżant wpatrywał się w Eudokusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kacper patrzył na Eudokusię ze zdumieniem.
Odprowadziłam Eudokusię do wyjścia.
Chwyciła Eudokusię za rękaw płaszcza.
Eudokusię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EudokusiąRefleksyjnie po spotkaniu z Eudokusią.
Dorota spotkała się z Eudokusią.
Jadę z Eudokusią na dyskotekę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Eudokusią.
Zostaliśmy z Eudokusią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EudokusiNiestety, nie umiała zapomnieć o Eudokusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Eudokusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Eudokusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Eudokusi.
Myślał o Eudokusi i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
EudokusiuEudokusiu! Uważaj!
Eudokusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Eudokusiu!
Eudokusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Eudokusiu!