Jak odmienić imię Eudokusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eudokusia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Eudokusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eudokusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Eudokusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Eudokusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Eudokusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Eudokusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Eudokusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Eudokusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Eudokusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Eudokusia.