Odmiana imienia Eudoksunia przez przypadki

Eudoksunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eudoksunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eudoksuni

Celownik
(komu? czemu?):Eudoksuni

Biernik
(kogo? co?):Eudoksunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eudoksunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eudoksuni

Wołacz
(hej!):Eudoksuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EudoksuniaAutorem niniejszego tekstu jest Eudoksunia.
Co robi Eudoksunia?
W domu Eudoksunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Eudoksunia.
Gdzie jest Eudoksunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EudoksuniZaproszenia na urodziny Eudoksuni są gotowe.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Eudoksuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Eudoksuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Eudoksuni.
W słuchawce usłyszałam głos Eudoksuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EudoksuniOd początku próbujemy pomóc Eudoksuni.
Przyglądam się Eudoksuni.
Eudoksuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Eudoksuni.
Zszedłem z drogi Eudoksuni i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
EudoksunięPatrzył na Eudoksunię z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałem znacząco na Eudoksunię.
Spojrzał na Eudoksunię i uśmiechnął się.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Eudoksunię.
Przed sesją zapytałam Eudoksunię co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EudoksuniąOboje z Eudoksunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Śpiewam z Eudoksunią.
Rozmawiam z Eudoksunią.
Przez chwilę oboje z Eudoksunią patrzyli na siebie.
Razem z Eudoksunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EudoksuniNaszą piosenkę pisali z myślą o Eudoksuni.
Wspominam o Eudoksuni.
Artykuł o Eudoksuni wywołał burzę w mediach.
Związana jest z nią legenda o Eudoksuni.
Pamiętajmy o Eudoksuni i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
EudoksuniuDobranoc Eudoksuniu!
Cześć Eudoksuniu!
Witaj Eudoksuniu!
Hej Eudoksuniu!
Eudoksuniu! Gdzie jesteś?