Jak odmienić imię Eudoksunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eudoksunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Eudoksunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eudoksunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Eudoksuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Eudoksuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Eudoksunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Eudoksunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Eudoksuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Eudoksuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Eudoksunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Eudoksunia przez przypadki.