Odmiana imienia Eubulek przez przypadki

Eubulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eubulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eubulka

Celownik
(komu? czemu?):Eubulkowi

Biernik
(kogo? co?):Eubulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eubulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eubulku

Wołacz
(hej!):Eubulku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EubulekJutro Eubulek wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Eubulek.
W domu Eubulek często urządza rodzicom pokazy mody.
Eubulek wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Eubulek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EubulkaPostanowiłam zadzwonić do Eubulka.
Postanowiłam zadzwonić do Eubulka i chłopaków.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Eubulka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Eubulka.
Eubulka siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
EubulkowiOczywiście każdy przyzna rację Eubulkowi.
Co tej Eubulkowi po głowie chodzi?
Kupiłem Eubulkowi magnes na lodówkę.
Eubulkowi oczy błyszczą.
Dzięki Eubulkowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
EubulkaPodchodzi, całuje Eubulka i idzie do wyjścia.
Sierżant wpatrywał się w Eubulka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
O jego personalia miałam spytać Eubulka prywatnie.
Spojrzałam na Eubulka jak dopisuje kolejne literki.
Doprowadził tym Eubulka do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EubulkiemOboje z Eubulkiem wybuchliśmy śmiechem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Eubulkiem.
Ja z Eubulkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Siedzieliśmy z Eubulkiem przy basenie.
Byliśmy z Eubulkiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EubulkuMamrotał coś o Eubulku, gdy podtrzymywał się ściany.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Eubulku.
Dobrze, że wspomniałeś o Eubulku.
Wszyscy dyskutują o Eubulku.
Czasami myślę sobie o Eubulku.

Wołacz:
(hej!)
EubulkuDobry wieczór Eubulku!
Eubulku! Uważaj!
Dziękuję Eubulku za rozmowę!
Dzień dobry Eubulku!
Hej Eubulku!