Odmiana imienia Eubuś przez przypadki

Eubuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eubuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eubusia

Celownik
(komu? czemu?):Eubusiowi

Biernik
(kogo? co?):Eubusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eubusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eubusiu

Wołacz
(hej!):Eubusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EubuśDopiero do mnie dotarło, że Eubuś już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Eubuś umiera.
Ma na imię Eubuś.
W domu Eubuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Eubuś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EubusiaZaproszenia na urodziny Eubusia są gotowe.
Wysyłam list do Eubusia.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Eubusia.
Piszę list do Eubusia.
Ręka Eubusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
EubusiowiMam nadzieję, że Eubusiowi również się podoba.
Zerwał jabłko i podał je Eubusiowi.
Eubusiowi oczy błyszczą.
Nie wiem, co powiedzieć Eubusiowi.
Powiedz wszystkim i Eubusiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
EubusiaDoprowadził tym Eubusia do stanu bliskiego apopleksji.
Przed wejściem spotkaliśmy Eubusia.
Patrzę na Eubusia i nic nie rozumiem.
Widzę Eubusia.
Nieśmiało gładzi Eubusia po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EubusiemByliśmy z Eubusiem na jarmarku.
Razem z Eubusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Kasia z Eubusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Wieczorem z Eubusiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Eubusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EubusiuŚpiewam o Eubusiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Eubusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Eubusiu.
Przygotowuje książkę o Eubusiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Eubusiu.

Wołacz:
(hej!)
EubusiuEubusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Eubusiu za rozmowę!
Hej Eubusiu!
Eubusiu! Uważaj!
Dobranoc Eubusiu!