Odmiana imienia Emmuśka przez przypadki

Emmuśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emmuśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emmuśki

Celownik
(komu? czemu?):Emmuśce

Biernik
(kogo? co?):Emmuśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emmuśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emmuśce

Wołacz
(hej!):Emmuśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmmuśkaJa i Emmuśka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Emmuśka.
Emmuśka ma katar i źle się czuje.
Emmuśka chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Emmuśka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmmuśkiByłam pełna uznania dla rozwoju Emmuśki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Emmuśki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Emmuśki.
Tym razem prezentujemy wystawę Emmuśki.
Póki co dodaję zdjęcia Emmuśki z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmmuśceOpowiedziałam Emmuśce o przykrości która mnie spotkała.
Ten nie pozostał dłużny Emmuśce.
Powiedz wszystkim i Emmuśce, że nic mi nie jest.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Emmuśce.
Kto wie, może Emmuśce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
EmmuśkęPatrzy na Emmuśkę wyczekująco.
Przed sesją zapytałam Emmuśkę co lubi.
Spojrzałam na Emmuśkę.
Oszołomienie spadło teraz na Emmuśkę i na moment odebrało mu wigor.
Odprowadziłam Emmuśkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmmuśkąObie z Emmuśką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Emmuśką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Sprzątam pokój z Emmuśką.
Karolina miała się spotkać z Emmuśką przed szkołą.
Jadę z Emmuśką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmmuśceMówimy tu oczywiście o Emmuśce.
Wczoraj wspomniałam o Emmuśce z moim tatą.
Ten wiersz jest o Emmuśce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Emmuśce.
Nie wspomniałem na początku o Emmuśce.

Wołacz:
(hej!)
EmmuśkoEmmuśko! Wróć do mnie!
Hej Emmuśko!
Witaj Emmuśko!
Gdzie jesteś Emmuśko!?
Dobranoc Emmuśko!