Odmiana imienia Emilusia przez przypadki

Emilusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emilusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emilusi

Celownik
(komu? czemu?):Emilusi

Biernik
(kogo? co?):Emilusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emilusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emilusi

Wołacz
(hej!):Emilusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmilusiaNa drugie imię mam Emilusia.
Emilusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Emilusia wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Emilusia.
Ja i Emilusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmilusiNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Emilusi.
Ręka Emilusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tym razem prezentujemy wystawę Emilusi.
Rodzina Emilusi wyprowadziła się.
Prosimy o pomoc dla Emilusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmilusiTen nie pozostał dłużny Emilusi.
Dzięki Emilusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Napisałem wiersz dzięki Emilusi.
Dzięki Emilusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Daję Emilusi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
EmilusięKacper patrzył na Emilusię ze zdumieniem.
Sierżant wpatrywał się w Emilusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Emilusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzy na Emilusię wyczekująco.
Widzę Emilusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmilusiąDorota spotkała się z Emilusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Emilusią.
Obie z Emilusią postawiłyśmy na zmiany.
Obie z Emilusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wieczorem z Emilusią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmilusiJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Emilusi.
No a teraz trochę więcej o Emilusi.
Pamiętajmy o Emilusi i jej rodzinie.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Emilusi.
Teraz chcę napisać parę słów o Emilusi.

Wołacz:
(hej!)
EmilusiuEmilusiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Emilusiu!
Dzień dobry Emilusiu!
Witaj Emilusiu!
Dobry wieczór Emilusiu!