Jak odmienić imię Emilusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Emilusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Emilusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Emilusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Emilusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Emilusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Emilusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Emilusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Emilusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Emilusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emilusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Emilusia.