Odmiana imienia Emilunia przez przypadki

Emilunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emilunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emiluni

Celownik
(komu? czemu?):Emiluni

Biernik
(kogo? co?):Emilunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emilunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emiluni

Wołacz
(hej!):Emiluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmiluniaEmilunia chce pójść ze mną na spacer.
Emilunia nie umie grać na gitarze.
Emilunia tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Emilunia już tu jest.
Za chwilę wróci Emilunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmiluniRodzina Emiluni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Emiluni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Emiluni.
Specjalnością Emiluni jest jazda na koniu.
Rodzina Emiluni zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmiluniChciałam szybko pochwalić się Emiluni.
Zerwał jabłko i podał je Emiluni.
Zszedłem z drogi Emiluni i usiadłem w fotelu.
Oddaję Emiluni list.
Kupiłem Emiluni magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
EmilunięOszołomienie spadło teraz na Emilunię i na moment odebrało mu wigor.
Emilunię znalazłam w recepcji hotelu.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Emilunię.
Spojrzałam na Emilunię jak dopisuje kolejne literki.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Emilunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmiluniąKarolina miała się spotkać z Emilunią przed szkołą.
Zostaliśmy z Emilunią w salonie sami.
Przez chwilę oboje z Emilunią patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Emilunią przy basenie.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Emilunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmiluniArtykuł o Emiluni wywołał burzę w mediach.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Emiluni.
Przy Emiluni zapomniałem o wszystkim.
Śpiewam o Emiluni.
Kilka słów od autora materiału o Emiluni.

Wołacz:
(hej!)
EmiluniuGdzie jesteś Emiluniu!?
Cześć Emiluniu!
Emiluniu! Gdzie jesteś?
Hej Emiluniu!
Dzień dobry Emiluniu!