Jak odmienić imię Emilunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Emilunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Emilunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Emilunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Emiluni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Emiluni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Emilunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Emilunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Emiluni.
W wołaczu (Hej!): Hej Emiluniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Emilunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Emilunia przez przypadki.