Odmiana imienia Elmirunia przez przypadki

Elmirunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Elmirunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Elmiruni

Celownik
(komu? czemu?):Elmiruni

Biernik
(kogo? co?):Elmirunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Elmirunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Elmiruni

Wołacz
(hej!):Elmiruniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ElmiruniaDobrze, że Elmirunia grzecznie śpi.
Elmirunia chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Elmirunia?
Dla mnie było już jasne, ze Elmirunia umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Elmirunia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ElmiruniZostało sto dni do narodzin Elmiruni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Elmiruni.
Tata Elmiruni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Elmiruni.
Ręka Elmiruni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
ElmiruniZerwał jabłko i podał je Elmiruni.
Dzięki Elmiruni mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Elmiruni.
Proszę Elmiruni nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Elmiruni.

Biernik:
(kogo? co?)
ElmirunięElmirunię znalazłam w recepcji hotelu.
Podchodzi, całuje Elmirunię i idzie do wyjścia.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Elmirunię.
Spojrzałam na Elmirunię.
Przeprosiłam Elmirunię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ElmiruniąZostaliśmy z Elmirunią w salonie sami.
Oboje z Elmirunią wybuchliśmy śmiechem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Elmirunią.
Sprzątam pokój z Elmirunią.
Razem z Elmirunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ElmiruniMowa oczywiście o Elmiruni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Elmiruni.
Kto dziś pamięta o Elmiruni.
To jest pieśń o Elmiruni.
Dyskutuję o Elmiruni.

Wołacz:
(hej!)
ElmiruniuHej Elmiruniu!
Elmiruniu! Wróć do mnie!
Witaj Elmiruniu!
Gdzie jesteś Elmiruniu!?
Dobry wieczór Elmiruniu!