Jak odmienić imię Elmirunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Elmirunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Elmirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Elmirunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Elmiruni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Elmiruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Elmirunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Elmirunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Elmiruni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Elmiruniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Elmirunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Elmirunia przez przypadki.