Odmiana imienia Ekarduś przez przypadki

Ekarduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ekarduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ekardusia

Celownik
(komu? czemu?):Ekardusiowi

Biernik
(kogo? co?):Ekardusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ekardusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ekardusiu

Wołacz
(hej!):Ekardusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EkarduśDopiero do mnie dotarło, że Ekarduś już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ekarduś.
Autorem artykułu jest Ekarduś.
Co robi Ekarduś?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ekarduś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EkardusiaNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Ekardusia.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Ekardusia.
Na korytarzu blisko pokoju Ekardusia stało kilka osób.
Dziadek Ekardusia w tym czasie miał chorą rękę.
Ręka Ekardusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
EkardusiowiRozalia z troską przyglądała się Ekardusiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Ekardusiowi.
Zszedłem z drogi Ekardusiowi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Ekardusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Ekardusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EkardusiaSpojrzałem znacząco na Ekardusia.
Widzę Ekardusia.
Spojrzała na Ekardusia jeszcze raz.
Spojrzałam na Ekardusia w wymownym geście.
Widziałem dzisiaj Ekardusia z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EkardusiemŚpiewam z Ekardusiem.
Wieczorem z Ekardusiem znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Ekardusiem na ławce w parku.
Sprzątam pokój razem z Ekardusiem.
Wymyśliłam z Ekardusiem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EkardusiuWięcej o Ekardusiu znajdziecie na naszej stronie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Ekardusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ekardusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Ekardusiu.
Przez chwilę pomyślałam o Ekardusiu.

Wołacz:
(hej!)
EkardusiuDobranoc Ekardusiu!
Dobry wieczór Ekardusiu!
Dzień dobry Ekardusiu!
Ekardusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Ekardusiu!?