Odmiana imienia Ekard przez przypadki

Ekard imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ekard

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ekarda

Celownik
(komu? czemu?):Ekardowi

Biernik
(kogo? co?):Ekarda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ekardem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ekardzie

Wołacz
(hej!):Ekardzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EkardEkard wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Ekard.
Ekard nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Ekard.
Autorem niniejszego tekstu jest Ekard.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EkardaW słuchawce usłyszałam głos Ekarda.
Muszę pochwalić pomysł Ekarda.
Ekarda siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Najbardziej polubiłam ojca Ekarda.
Postanowiłam zadzwonić do Ekarda.

Celownik:
(komu? czemu?)
EkardowiOpowiadam Ekardowi o swoich zainteresowaniach.
Proszę Ekardowi nie dokuczać!
Kto wie, może Ekardowi wyjdzie do na dobre.
Mam nadzieję, że Ekardowi również się podoba.
Powiedz wszystkim i Ekardowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
EkardaSpojrzałam na Ekarda.
Spotkałam Ekarda w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzała na Ekarda jeszcze raz.
Sierżant wpatrywał się w Ekarda jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ekarda.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EkardemSprzątam pokój z Ekardem.
Tym razem korespondowałam z Ekardem.
Siedzieliśmy z Ekardem na ławce w parku.
Refleksyjnie po spotkaniu z Ekardem.
Pracuję z Ekardem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EkardzieW powrotnej drodze myślał o Ekardzie.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Ekardzie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Ekardzie.
Kiedyś chciałam napisać o Ekardzie.
Myślę o Ekardzie.

Wołacz:
(hej!)
EkardzieWitaj Ekardzie!
Hej Ekardzie!
Gdzie jesteś Ekardzie!?
Ekardzie! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Ekardzie!