Odmiana imienia Edwardunia przez przypadki

Edwardunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edwardunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edwarduni

Celownik
(komu? czemu?):Edwarduni

Biernik
(kogo? co?):Edwardunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edwardunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edwarduni

Wołacz
(hej!):Edwarduniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdwarduniaEdwardunia nie umie śpiewać.
Co robi Edwardunia?
Dobrze, że Edwardunia grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Edwardunia.
Mam na imię Edwardunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdwarduniPostawa Edwarduni była zupełnie inna.
Pożyczę od Edwarduni samochód i możemy jechać.
Przed domem Edwarduni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Uroda Edwarduni miała potężną moc.
Specjalnością Edwarduni jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdwarduniEdwarduni oczy błyszczą.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Edwarduni.
Nie wiem, co powiedzieć Edwarduni.
Mama przyznała rację Edwarduni.
Edwarduni udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
EdwardunięNa Edwardunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spotkałam Edwardunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Podchodzi, całuje Edwardunię i idzie do wyjścia.
Obserwuję Edwardunię bardzo uważnie.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Edwardunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdwarduniąJa z Edwardunią chcemy się przebrać za wampiry.
Tym razem korespondowałam z Edwardunią.
Oboje z Edwardunią wybuchliśmy śmiechem.
Jadę na wycieczkę razem z Edwardunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Edwardunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdwarduniWspominam o Edwarduni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Edwarduni.
Piszę o Edwarduni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Edwarduni.
Kto dziś pamięta o Edwarduni.

Wołacz:
(hej!)
EdwarduniuDobry wieczór Edwarduniu!
Witaj Edwarduniu!
Hej Edwarduniu!
Dzień dobry Edwarduniu!
Edwarduniu! Uważaj!