Jak odmienić imię Edwardunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Edwardunia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Edwardunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Edwardunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Edwarduni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Edwarduni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Edwardunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Edwardunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Edwarduni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Edwarduniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Edwardunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Edwardunia przez przypadki.