Odmiana imienia Edelbunia przez przypadki

Edelbunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edelbunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edelbuni

Celownik
(komu? czemu?):Edelbuni

Biernik
(kogo? co?):Edelbunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edelbunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edelbuni

Wołacz
(hej!):Edelbuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdelbuniaDobrze, że Edelbunia grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Edelbunia umiera.
Na drugie imię mam Edelbunia.
Autorem artykułu jest Edelbunia.
Mam na imię Edelbunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdelbuniPrzedwczoraj były urodziny Edelbuni.
Wysyłam list do Edelbuni.
Prosimy o pomoc dla Edelbuni.
Postawa Edelbuni była zupełnie inna.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Edelbuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdelbuniZaproponowałem Edelbuni dwa tematy.
Edelbuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Daję Edelbuni, to co najlepsze we mnie.
Coś muszę Edelbuni powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Edelbuni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
EdelbunięEdelbunię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzał na Edelbunię z zaciekawieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Edelbunię.
Obserwuję Edelbunię bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Edelbunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdelbuniąZostaliśmy z Edelbunią w salonie sami.
Siedzieliśmy z Edelbunią na kanapie.
Pracuję z Edelbunią.
Jadę na wycieczkę razem z Edelbunią.
Śpiewam z Edelbunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdelbuniChciałbym być teraz przy Edelbuni.
Powiedz mi, co myślisz o Edelbuni.
Marzę o Edelbuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Edelbuni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Edelbuni.

Wołacz:
(hej!)
EdelbuniuCześć Edelbuniu!
Edelbuniu! Wróć do mnie!
Edelbuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Edelbuniu!
Edelbuniu! Uważaj!