Odmiana imienia Edbureczka przez przypadki

Edbureczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edbureczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edbureczki

Celownik
(komu? czemu?):Edbureczce

Biernik
(kogo? co?):Edbureczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edbureczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edbureczce

Wołacz
(hej!):Edbureczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdbureczkaEdbureczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Edbureczka ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Edbureczka.
Dobrze, że Edbureczka grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Edbureczka zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdbureczkiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Edbureczki.
Rodzina Edbureczki wyprowadziła się.
Szukałem linków do strony Edbureczki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Edbureczki.
Edbureczki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdbureczceEdbureczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Słoik z kawą wyleciał Edbureczce z rąk.
Mama przyznała rację Edbureczce.
Ten nie pozostał dłużny Edbureczce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Edbureczce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
EdbureczkęCzekałam na Edbureczkę w kawiarni.
Spojrzałam na Edbureczkę.
Widziałem dzisiaj Edbureczkę z mojej klasy.
Podchodzi, całuje Edbureczkę i idzie do wyjścia.
Edbureczkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdbureczkąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Edbureczką na krytym basenie.
Sprzątam pokój z Edbureczką.
Wymyśliłam z Edbureczką nową zabawę.
Oboje z Edbureczką wybuchliśmy śmiechem.
Zostaliśmy z Edbureczką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdbureczceZwiązana jest z nią legenda o Edbureczce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Edbureczce.
Zapraszam na film dokumentalny o Edbureczce.
Na pewno słyszałyście o Edbureczce.
Myślał o Edbureczce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
EdbureczkoHej Edbureczko!
Dobry wieczór Edbureczko!
Edbureczko! Gdzie jesteś?
Edbureczko! Uważaj!
Edbureczko! Wróć do mnie!