Odmiana imienia Ebulek przez przypadki

Ebulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ebulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ebulka

Celownik
(komu? czemu?):Ebulkowi

Biernik
(kogo? co?):Ebulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ebulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ebulku

Wołacz
(hej!):Ebulku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EbulekNa drugie imię mam Ebulek.
Ebulek ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Ebulek.
Ma na imię Ebulek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ebulek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EbulkaW słuchawce usłyszałam głos Ebulka.
Ebulka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Ebulka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Ebulka.
Muszę pochwalić pomysł Ebulka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EbulkowiNapisałem wiersz dzięki Ebulkowi.
Ten nie pozostał dłużny Ebulkowi.
Chciałam szybko pochwalić się Ebulkowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Ebulkowi.
Ebulkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
EbulkaSpojrzał na Ebulka i uśmiechnął się.
Oszołomienie spadło teraz na Ebulka i na moment odebrało mu wigor.
Odprowadziłam Ebulka do wyjścia.
Spojrzałam na Ebulka.
Spojrzałam na Ebulka jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EbulkiemRozmawiam z Ebulkiem.
Karolina miała się spotkać z Ebulkiem przed szkołą.
Jadę z Ebulkiem na dyskotekę.
Sprzątam pokój z Ebulkiem.
Siedzieliśmy z Ebulkiem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EbulkuChciałam dowiedzieć się więcej o Ebulku.
Więcej o Ebulku znajdziecie na naszej stronie.
Wspominam o Ebulku.
Mowa oczywiście o Ebulku.
Nie wspomniałem na początku o Ebulku.

Wołacz:
(hej!)
EbulkuWitaj Ebulku!
Ebulku! Wróć do mnie!
Dziękuję Ebulku za rozmowę!
Dzień dobry Ebulku!
Ebulku! Gdzie jesteś?