Odmiana imienia Dziebor przez przypadki

Dziebor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dziebor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dziebora

Celownik
(komu? czemu?):Dzieborowi

Biernik
(kogo? co?):Dziebora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dzieborem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dzieborze

Wołacz
(hej!):Dzieborze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DzieborDziebor odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Dziebor?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Dziebor.
Ja i Dziebor nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziebor ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DzieboraPrzed domem Dziebora zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam zadzwonić do Dziebora.
Tato Dziebora produkował abażury.
Tata Dziebora opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Dziebora.

Celownik:
(komu? czemu?)
DzieborowiTym razem nie damy Dzieborowi dojść do głosu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Dzieborowi.
Zerwał jabłko i podał je Dzieborowi.
Kupiłem Dzieborowi magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Dzieborowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DzieboraWidziałem dzisiaj Dziebora z mojej klasy.
Przyniesiona przez Dziebora kawa okazała się tą nieco gorszą.
Obserwuję Dziebora bardzo uważnie.
Pożegnali w końcu Dziebora i wyszli razem.
Zdjęcie przesłane przez Dziebora.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DzieboremWymyśliłam z Dzieborem nową zabawę.
Razem z Dzieborem zrobiłyśmy obiad.
Jadę na wycieczkę razem z Dzieborem.
Razem z Dzieborem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zostanę tu tylko z Dzieborem i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DzieborzeZastanawiał się dlaczego wspomniał o Dzieborze.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Dzieborze.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Dzieborze.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dzieborze.
Pamiętajmy o Dzieborze i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
DzieborzeDzieborze! Gdzie jesteś?
Dzieborze! Uważaj!
Gdzie jesteś Dzieborze!?
Hej Dzieborze!
Dobry wieczór Dzieborze!