Odmiana imienia Dytwiś przez przypadki

Dytwiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dytwiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dytwisia

Celownik
(komu? czemu?):Dytwisiowi

Biernik
(kogo? co?):Dytwisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dytwisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dytwisiu

Wołacz
(hej!):Dytwisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DytwiśJa i Dytwiś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dytwiś wraca do domu.
Dytwiś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Dytwiś.
Autorem niniejszego tekstu jest Dytwiś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DytwisiaUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Dytwisia.
Przyglądałam się dłoniom Dytwisia.
Dziadek Dytwisia w tym czasie miał chorą rękę.
Rodzina Dytwisia zginęła w wypadku samochodowym.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Dytwisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DytwisiowiNie wiem, co powiedzieć Dytwisiowi.
Coś muszę Dytwisiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zaproponowałem Dytwisiowi dwa tematy.
Przyglądam się Dytwisiowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Dytwisiowi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
DytwisiaO jego personalia miałam spytać Dytwisia prywatnie.
Na Dytwisia spłynęła niewymowna ulga.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Dytwisia.
Dytwisia znalazłam w recepcji hotelu.
Spoglądam na Dytwisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DytwisiemJa z Dytwisiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Dytwisiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Pracuję z Dytwisiem.
Zostaliśmy z Dytwisiem w salonie sami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dytwisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DytwisiuPamiętajmy o Dytwisiu i jej rodzinie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Dytwisiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Dytwisiu.
Mamrotał coś o Dytwisiu, gdy podtrzymywał się ściany.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Dytwisiu.

Wołacz:
(hej!)
DytwisiuHej Dytwisiu!
Dytwisiu! Wróć do mnie!
Dytwisiu! Uważaj!
Cześć Dytwisiu!
Dobry wieczór Dytwisiu!