Odmiana imienia Duszuś przez przypadki

Duszuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Duszuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Duszusia

Celownik
(komu? czemu?):Duszusiowi

Biernik
(kogo? co?):Duszusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Duszusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Duszusiu

Wołacz
(hej!):Duszusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DuszuśGdzie jest Duszuś?
Za chwilę wróci Duszuś z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Duszuś zostaje z nami.
Duszuś chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Duszuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DuszusiaTymczasem zauważyłam wpis Duszusia kilka dni temu.
W domu babci Duszusia od zawsze stał stary zegar.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Duszusia.
Prosimy o pomoc dla Duszusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Duszusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DuszusiowiJa na pewno przekaże swój procent Duszusiowi.
Duszusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zszedłem z drogi Duszusiowi i usiadłem w fotelu.
Duszusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Mama przyznała rację Duszusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DuszusiaOdprowadziłam Duszusia do wyjścia.
Na Duszusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spoglądam na Duszusia.
Przeprosiłam Duszusia i poszłam dalej.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Duszusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DuszusiemJadę z Duszusiem na dyskotekę.
Ja z Duszusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Duszusiem.
Razem z Duszusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Duszusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DuszusiuWspominam o Duszusiu.
W powrotnej drodze myślał o Duszusiu.
Hipnotyzująca powieść o Duszusiu i płatnym mordercy.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Duszusiu.
Mamrotał coś o Duszusiu, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
DuszusiuWitaj Duszusiu!
Hej Duszusiu!
Duszusiu! Uważaj!
Dzień dobry Duszusiu!
Cześć Duszusiu!