Odmiana imienia Domusia przez przypadki

Domusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Domusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domusi

Celownik
(komu? czemu?):Domusi

Biernik
(kogo? co?):Domusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domusi

Wołacz
(hej!):Domusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomusiaDomusia chce pójść ze mną na spacer.
Domusia tego nie widzi.
Domusia ma katar i źle się czuje.
Mam na imię Domusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Domusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomusiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Domusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Domusi.
Pożyczę od Domusi samochód i możemy jechać.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Domusi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Domusi słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomusiDomusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Rozalia z troską przyglądała się Domusi.
Mam nadzieję, że Domusi również się podoba.
Musiałam się zwierzyć Domusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Domusi.

Biernik:
(kogo? co?)
DomusięPodchodzi, całuje Domusię i idzie do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Domusię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Domusię bardzo przyjaźnie.
Oszołomienie spadło teraz na Domusię i na moment odebrało mu wigor.
Przyniesiona przez Domusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomusiąOboje z Domusią wybuchliśmy śmiechem.
Pracuję z Domusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Domusią.
Karolina miała się spotkać z Domusią przed szkołą.
Razem z Domusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomusiPrzygotowuje książkę o Domusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Domusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Domusi.
Mowa oczywiście o Domusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Domusi.

Wołacz:
(hej!)
DomusiuDobry wieczór Domusiu!
Domusiu! Uważaj!
Dobranoc Domusiu!
Dziękuję Domusiu za rozmowę!
Cześć Domusiu!