Odmiana imienia Domaczaja przez przypadki

Domaczaja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Domaczaja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domaczai

Celownik
(komu? czemu?):Domaczai

Biernik
(kogo? co?):Domaczaję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domaczają

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domaczai

Wołacz
(hej!):Domaczajo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomaczajaNa drugie imię mam Domaczaja.
Domaczaja chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Domaczaja grzecznie śpi.
Domaczaja wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Domaczaja umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomaczaiPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Domaczai.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Domaczai.
W słuchawce usłyszałam głos Domaczai.
Zbieramy na nowy wózek dla Domaczai.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Domaczai.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomaczaiDzięki Domaczai święta nabrały nowego wymiaru.
Proszę Domaczai nie dokuczać!
Domaczai oczy błyszczą.
Domaczai udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Domaczai.

Biernik:
(kogo? co?)
DomaczajęOszołomienie spadło teraz na Domaczaję i na moment odebrało mu wigor.
Patrzę na Domaczaję i nic nie rozumiem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Domaczaję.
Spoglądam na Domaczaję.
Widzę Domaczaję.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomaczająKarolina miała się spotkać z Domaczają przed szkołą.
Kasia z Domaczają mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Domaczają.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Domaczają.
Wieczorem z Domaczają znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomaczaiMyślałam cały czas tylko o Domaczai.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Domaczai.
Przynajmniej tak myślał tata o Domaczai.
Pamiętam o Domaczai.
To jest pieśń o Domaczai.

Wołacz:
(hej!)
DomaczajoDzień dobry Domaczajo!
Witaj Domaczajo!
Domaczajo! Uważaj!
Dziękuję Domaczajo za rozmowę!
Domaczajo! Wróć do mnie!