Odmiana imienia Dobrota przez przypadki

Dobrota imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrota

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobroty

Celownik
(komu? czemu?):Dobrocie

Biernik
(kogo? co?):Dobrotę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobrotą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrocie

Wołacz
(hej!):Dobroto!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobrotaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Dobrota.
Dobrota tego nie widzi.
Za chwilę wróci Dobrota z lasu.
Moje drugie imię to właśnie Dobrota.
Dobrota nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobrotyPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Dobroty.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Dobroty.
Uroda Dobroty miała potężną moc.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Dobroty.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Dobroty.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobrocieOczywiście każdy przyzna rację Dobrocie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Dobrocie.
Dobrocie oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Dobrocie miłość.
Oddaję Dobrocie list.

Biernik:
(kogo? co?)
DobrotęChwyciła Dobrotę za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Dobrotę jeszcze raz.
Kacper patrzył na Dobrotę ze zdumieniem.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dobrotę.
Dobrotę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobrotąAle można sobie zrobić zdjęcie z Dobrotą.
Siedzieliśmy z Dobrotą na ławce w parku.
Dorota spotkała się z Dobrotą.
Przez chwilę oboje z Dobrotą patrzyli na siebie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Dobrotą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobrocieJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dobrocie.
Mamrotał coś o Dobrocie, gdy podtrzymywał się ściany.
Myślę o Dobrocie.
Od ostatniego wpisu o Dobrocie wydarzyło się sporo.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Dobrocie.

Wołacz:
(hej!)
DobrotoDobroto! Uważaj!
Dobroto! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Dobroto!
Gdzie jesteś Dobroto!?
Dzień dobry Dobroto!