Odmiana imienia Dobromusia przez przypadki

Dobromusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobromusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobromusi

Celownik
(komu? czemu?):Dobromusię

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobromusi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobromusiu

Wołacz
(hej!):!

Przykłady deklinacji imienia Dobromusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dobromusia

Dobromusia nie umie śpiewać.
Dziś Dobromusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobromusia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Dobromusia.
Jeśli jednak przegrasz, Dobromusia zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Dobromusi

Najbardziej polubiłam ojca Dobromusi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Dobromusi.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Dobromusi.
Przyglądałam się dłoniom Dobromusi.
Zaproszenia na urodziny Dobromusi są gotowe.

Celownik (komu? czemu?): Dobromusię

Musiałam się zwierzyć Dobromusię.
Tego Dobromusię było już za wiele.
Przyglądam się Dobromusię.
Dobromusię wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Dobromusię, że nic mi nie jest.

Biernik (kogo? co?):

natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Nieśmiało gładzi po włosach.
Spoglądam na .
Spojrzałem znacząco na .
Spotkałam w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Dobromusi

Zakończyliśmy edycję kwietniową z Dobromusi.
Ja z Dobromusi siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dobromusi.
Śpiewam z Dobromusi.
Tym razem korespondowałam z Dobromusi.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dobromusiu

Dyskutuję o Dobromusiu.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dobromusiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Dobromusiu.
Związana jest z nią legenda o Dobromusiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Dobromusiu.

Wołacz (hej!):

Dobranoc !
Hej !
Dobry wieczór !
Gdzie jesteś !?
Dziękuję za rozmowę!