Odmiana imienia Dobromusia przez przypadki

Dobromusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobromusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobromusi

Celownik
(komu? czemu?):Dobromusi

Biernik
(kogo? co?):Dobromusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobromusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobromusi

Wołacz
(hej!):Dobromusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobromusiaDobromusia nie umie śpiewać.
Dziś Dobromusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobromusia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Dobromusia.
Jeśli jednak przegrasz, Dobromusia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobromusiNajbardziej polubiłam ojca Dobromusi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Dobromusi.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Dobromusi.
Przyglądałam się dłoniom Dobromusi.
Zaproszenia na urodziny Dobromusi są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobromusiMusiałam się zwierzyć Dobromusi.
Tego Dobromusi było już za wiele.
Przyglądam się Dobromusi.
Dobromusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Dobromusi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
DobromusięDobromusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Nieśmiało gładzi Dobromusię po włosach.
Spoglądam na Dobromusię.
Spojrzałem znacząco na Dobromusię.
Spotkałam Dobromusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobromusiąZakończyliśmy edycję kwietniową z Dobromusią.
Ja z Dobromusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dobromusią.
Śpiewam z Dobromusią.
Tym razem korespondowałam z Dobromusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobromusiDyskutuję o Dobromusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dobromusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Dobromusi.
Związana jest z nią legenda o Dobromusi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Dobromusi.

Wołacz:
(hej!)
DobromusiuDobranoc Dobromusiu!
Hej Dobromusiu!
Dobry wieczór Dobromusiu!
Gdzie jesteś Dobromusiu!?
Dziękuję Dobromusiu za rozmowę!