Jak odmienić imię Dobromusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobromusia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Dobromusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobromusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Dobromusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Dobromusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dobromusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Dobromusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Dobromusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Dobromusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobromusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Dobromusia.